โครงการวิจัยประจำปี 2544

ชื่อโครงการวิจัย            การศึกษาการปรับเปลี่ยนเป็นสังคมผู้ผลิตในบริบทการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมร่วมกันระหว่างกลุ่มประเทศลุ่มแม่น้ำโขงผ่านการสร้าง

                                    เส้นทางคมนาคมทางบกเชื่อมระหว่างพม่า ไทย ลาว และเวียดนาม

ผู้ทำวิจัย                       รองศาสตราจารย์ไว  จามรมาน  คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มธ.  นายสุทิน สายสงวน และนางภาณี  รูปสม

จำนวนหน้า                   231     หน้า

บทคัดย่อภาษาไทย

            งานวิจัย เรื่อง การปรับเปลี่ยนเป็นสังคมผู้ผลิตในบริบทการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมร่วมกันระหว่างกลุ่มประเทศลุ่มแม่น้ำโขงผ่านการสร้างเส้นทางคมนาคมทางบกเชื่อมระหว่างพม่า ไทย ลาว และเวียดนาม มีจุดมุ่งหมายเพื่อรวบรวมข้อมูลพื้นฐานและประเมินศักยภาพของสังคมและชุมชน บนเส้นทางเศรษฐกิจเชื่อมสายตะวันตก-ตะวันออก ที่ผ่านจังหวัดตาก พิษณุโลก ขอนแก่น สุโขทัย กาฬสินธุ์ และมุกดาหาร และทำการวิเคราะห์สภาพแวดล้อมทางสังคม เศรษฐกิจ ที่จะส่งผลต่อแนวคิดการพัฒนาเศรษฐกิจของเส้นทางคมนาคมนี้

            งานวิจัยนี้ได้ศึกษารวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องทั้งในประเทศและต่างประเทศ โดยเน้นข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจด้านอุตสาหกรรมการผลิต การค้าและการลงทุน โดยประเมินสภาพแวดล้อม และทางเลือกที่เป็นไปได้ในการจะพัฒนาเส้นทางเศรษฐกิจนี้ ให้สามารถแบ่งงานตามความถนัด และเหมาะสมกับทรัพยากรของแต่ละประเทศ ข้อมูลในการวิเคราะห์เป็นข้อมูลด้านสภาพภูมิศาสตร์การเมืองของพม่า ไทย ลาว กัมพูชา และเวียดนาม นโยบายเศรษฐกิจและส่งเสริมการลงทุนของประเทศบนเส้นทางเศรษฐกิจนี้ ตลอดจนพื้นฐานสังคมและเศรษฐกิจของจังหวัดในประเทศไทย ประกอบกับสถานภาพการแบ่งงานภายในและระหว่างประเทศ โดยใช้ข้อมูลการค้าชายแดนและการส่งออกผ่านการลงทุนระหว่างประเทศ

            จากสภาพการแข่งขันใหม่ของเอเชียและการพัฒนาเศรษฐกิจของจีนส่งผลเป็นเงื่อนไขการกำหนดรูปแบบของเขตเศรษฐกิจบนเส้นทางคมนาคมนี้ ในการที่จะเลือกรูปแบบและโครงสร้างอุตสาหกรรมกลยุทธ์ที่เหมาะสม ทั้งอุตสาหกรรมอาหาร สิ่งทอ และอิเล็กทรอนิกส์ ต่างมีระดับของเทคโนโลยีที่จำเป็นในการแข่งขันระหว่างประเทศ การลงทุนจึงถูกกำหนดด้วยระดับเทคโนโลยีมากกว่าค่าจ้างแรงงานที่ถูก นอกจากนั้น ยังมีความจำเป็นที่จะต้องพัฒนาอุตสาหกรรมที่เป็น increasing returns หรือ non-diminishing returns โดยเน้นการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ เพื่อเป็นแรงผลักดันด้านเทคโนโลยีและก่อให้เกิดการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจได้อย่างยั่งยืน โดยใช้แนวคิดของการเติบโตจากภายใน (endogenous growth theory) นอกจากนั้นยังจะต้องมีความคิดชัดเจนในเรื่องการกำหนดอุตสาหกรรมเฉพาะทางในสินค้าจำเพาะ ที่มี Multipiier ระหว่างความเจริญสูงความเจริญสองขั้ว ที่จะส่งสินค้าออกไปยังมหาสมุทรอินเดีย และแปซิฟิก โดยในระหว่างสองขั้วของการส่งออกจะประกอบด้วย Industrial Cluster ที่มีความประหยัดจากเศรษฐกิจภายนอก (collective external economies) โดยที่จะต้องตระหนักถึงการบริหารความได้เปรียบของการแข่งขันในแนวตั้งของโครงสร้างองค์ประกอบ Diamond diagram ที่จะส่งเสริมอุตสาหกรรมสนับสนุนและชักนำพฤติกรรมธุรกิจ ให้ปรับตัวและพัฒนาเทคโนโลยีเฉพาะทาง